Ceramics Pottery Classes
Mordock Ceramics, run by Kampong Chhnang's most famous local Cambodian potter Mr. Son Seyhak, is a wonderful place to learn the art of Khmer pottery. About 4500 years older than the Angkor temples, this art form can be learnt for just $20. Stop by on your way to the road 60m, Include Fair Trade Association or spend half a day learning about Khmer pottery designs, carving and glazing.
មរតកសេរ៉ាមិចគ្រប់គ្រងដោយជាងស្មូនខ្មែរក្នុងស្រុកកំពង់ឆ្នាំងគឺលោកសុន សីហាក់ គឺជាកន្លែងដ៏អស្ចារ្យមួយដើម្បីរៀនសិល្បៈនៃគ្រឿងស្មូនខ្មែរ។ មានអាយុកាលចំណាស់ជាងប្រាសាទអង្គរវត្តប្រហែល ៤៥០០ ឆ្នាំទម្រង់សិល្បៈនេះអាចរៀនបានត្រឹមតែ ២០ ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។ សូមឈប់នៅតាមផ្លូវ ៦០ ម៉ែត្រនៅក្នុងសមាគមហ្វាត្រេតឬចំណាយពេលកន្លះថ្ងៃដើម្បីរៀនអំពីការរចនាគ្រឿងស្មូនខ្មែរឆ្លាក់និងឆ្លាក់។
Ceramics
ការធ្វើកុលាលភាជន៍
គឺត្រូវប្រើដីឥដ្ឋ ហើយដីឥដ្ឋដែលយើងប្រើគឺយកមកពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំងនិងស្រុកបន្ទាយស្រីនៃខេត្តសៀមរាប
មិនតែប៉ុណ្ណោះក៏មានការទិញវត្ថុធាតុដើមពីប្រទេសជិតខាង(ប្រទេសថៃ)ដូចជា ទឹកថ្នាំ
និងដីឥដ្ឋផងដែរ លក្ខណៈខុសគ្នា រវាងវត្ថុធាតុដើមដែលយើងមានស្រាប់និងវត្ថុធាតុដើមដែរយើងទិញមកពីប្រទេសជិតខាងគឺវត្ថុធាតុដើមក្នុងស្រុកចំណាយទុន
តិចតែចំណាយពេលវេលាច្រើនជាង រីឯវត្ថុធាតុដើមក្រៅស្រុក ចំណាយទុនច្រើនតែ
ងាយស្រួយក្នុងការផលិត ងាយស្រួលរក និងចំណាយពេលតិចបើប្រៀបធៀបរវាងវត្ថុធាតុដើមទាំងពីរគឺមានគុណភាពល្អដូចគ្នា។
ចំពោះដំណើរការក្នុងការផលិតមាន៥ដំណាក់កាលធំៗដូចជា
-ដំណាក់កាល១
-ការរៀបចំដី ដំបូងយើងត្រូវយកដីដែលមានស្រាប់ដាក់ត្រាំក្នុងទឹកនិង
បំបែកអោយម៉ត់ រ៉ែងយកគ្រួសនិងប្ញសឈើចេញអោយស្អាតនិងត្រូវពិនិត្យមើលថាដីមានលក្ខណៈម៉ត់ល្អឬនៅបើសិនជាល្អហើយយកដីដែលបានធ្វើហើយមកហាលបង្ហាប់ដីអោយមានកំហាប់ស្មើ
នឹង សណើមល្មមសំរាប់ទុកស្មូន។
២)ការស្មូន
-
ជាដំបូងត្រូវយកដីដែលហាលហើយនោះមកប៉ន់បង្ហាប់ដីអោយមានកំហាប់ស្មើសាច់ល្អមិនរឹង នឹង
មិនជ្រាយពេកហើយធ្វើការបែងចែកជាដុំតូចធំទៅតាមប្រភេទផលិតផលដែលយើងចង់ធ្វើ បន្ទាប់មកយកដីដែលបានចែកជាដុំនេះយកមកស្មូន។
ការស្មូនគឺយើងត្រូវប្រើជើងដើម្បីបង្វិលឧបករណ៏ស្មូនរីឯដៃត្រូវប្រើសម្រាប់ទប់ដីដែលកំពុងតែវិល
ហើយត្រូវដាក់ទឹកបន្តិចម្តងៗដើម្បីកុំអោយដីស្អិតជាប់នឹងដៃក្រោយធ្វើចេញជារូបរាងហើយយកវាទុកហាលនៅក្នុងម្លប់កុំអោយត្រូវថ្ងៃរយៈពេលមួយយប់ឬ១២ម៉ោងតែកុំអោយស្ងួតពេក
។បន្ទាប់មកយកវាមកស្មូនម្តងទៀតតែម្តងនេះយើងមិនដាក់ទឹកទេគ្រាន់តែយើងកាត់ដីនៅខាងៗនិងសម្អាតនៅក្នុងអោយរាបស្មើរនិងកែរទំហំខ្លះៗនិងធ្វើអោយមានរាងរលោងជាងមុន
ហើយយកវាទៅរក្សាទុកក្នុងថង់មួយយប់ទៀតទើបយកមករចនាជាក្បាច់ផ្សេងៗតាមរចនាបថពីបុរាណ។សម្រាប់កុលាលភាជន៍ខ្លះគឺមានភាពលំបាកខ្លាំងហើយចំណាយពេលនិងថវិការច្រើនក្នុងការផលិតទើបតម្រូវអោយយើងត្រូវប្តូរពីស្មូនទៅជាការចាក់ដោយពុម្ពវិញហើយការចាក់ពុម្ពគឺត្រូវលាយដីដែលយើងធ្វើហើយមកលាយជាមួយទឹកអោយរាវល្មមហើយយកមកចាក់ក្នុងពុម្ពទុករយៈពេល១៥នាទីបានយើងបកពុម្ពចេញនិងកាត់ដីខ្លះៗចេញពីរបស់ដែលយើងធ្វើបន្ទាប់មកយកវាដាក់ហាលក្នុងម្លប់បានមួយយប់យកមកស្មូននិងសម្អាតវាអោយស្អាតនិងអោយរលោងបន្ទាប់មកដាក់ក្នុងថង់ទុកមួយឡែក។
៣)ការឆ្លាក់
និងគូសក្បាច់
បន្ទាប់ពីរក្សាទុកមួយយប់ហើយរបស់ខ្លះត្រូវការឆ្លាក់ជាក្បាច់ហើយបន្ទាប់មកបានយកវាមកបិតដៃ
គូសនិងរចនាជាម៉ូតផ្សេងៗ(សំរាប់កែវ
ឆ្នាំង ថូ)ចំណែករបស់ខ្លះគឺគ្រាន់តែបិតដៃ ក ឬត្រចៀកតិចតួចបន្ទាប់មកហាលឲ្យស្ងួត(រយៈពេល៥ថ្ងៃ
ទៅ២អាទិត្យ)ទើបយកទៅដុតបន្ត
៤.ការដុត(បែងចែកជា2ដំណាក់កាល)
-ដំណាក់កាលទី1ការដុតក្នុងឡអុស
បន្ទាប់ពីហាលស្ងួតល្អហើយយកវាមករៀបចំដាក់ចូលក្នុងឡអុសតាមលំដាប់លំដោយដើម្បីដុត។យើងត្រូវប្រើអុសដើម្បីដុតហើយត្រូវចំណាយពេល១២ម៉ោង
និងប្រើកំដៅចាប់ពី៩០០អង្សាដល់១០០០អង្សាដើម្បីអោយឆ្អិនល្អនិងចេញជាពណ៌ធម្មជាតិ។ បន្ទាប់ពីដុតបាន១២ម៉ោងហើយគឺយើងត្រូវទុកអោយត្រជាក់បន្ទាប់មកយកវាមកដុសខាត់អោយស្អាត។
-ដំណាក់កាលទី2ការដុត ទឹកថ្នាំ
មុននឹងចូលដល់ការដុតដំណាក់កាលទី2គឺយើងត្រូវលាយទឹកថ្នាំសំរាប់ជ្រលក់ដើម្បីដុតអោយចេញពណ៌ស្អាត។ការលាយពណ៌ម្តនិងការប្រើប្រាស់ពណ៌គឺយើងប្រើពណ៌ធម្មជាតិនិងម្សៅពណ៌ជាផលិតផលសំរេច។ចំពោះពណ៌ធម្មជាតិយើងយកផេះមកត្រាំទឹករួចយកហើយយកមកលាបពីលើរបស់ដែលដុតរួចពីដំណាក់កាលទី1ចំណែកផលិតផលសំរេចគឺត្រូវយកម្សៅពណ៌មកលាយជាមួយទឹកអោយល្មមហើយលាបពីលើតែម្ដង។
បន្ទាប់លាបពណ៌រួចយើងត្រូវរៀបចូលទៅក្នុងឡហ្គាសតាមលំដាប់លំដោយ
ដុតក្នុងកំដៅ១៥០០អង្សា និងរយៈពេល១២ម៉ោងហើយយកចេញមកសំអាតជាការស្រេច។
ក្បាច់ដែលយកមកប្រើគឺយកតាមលំនាំរចនាបថចាស់ៗដែលបានស្រាវជ្រាវពីឯកសារនានាហើយក្បាច់ដែលពេញនិយមជាងគេគឺ
ក្បាច់ដំរី
ក្បាច់ផ្កាចន្ទ-ល-។ដោយសារតែក្បាច់ដំរីមានការគាំទ្រច្រើនទើបត្រូវប្រើក្បាច់នេះដើម្បីផលិតអោយបានច្រើនជាងគេដូចជា
ចាន កែវ ថូ ជាដើម។ខេត្តដែលមានការផលិតច្រើនជាងគេគឺ ខេត្តកំពងឆ្នាំង និង សៀមរាប។
ប្រជាជនកម្ពុជាច្រើនតែប្រើប្រាស់សំភារៈក្នុងផ្ទះដូចជា ចាន កែវ ថូ ឆ្នាំង
មិនតែប៉ុណ្ណោះថែមទាំងប្រើជាវត្ថុតាំងជាគ្រឿងលំអរ និងតុបតែងនៅក្នងផ្ទះ ហាង
និងសណ្ឋាគារជាដើម ។ ដែលវាក៏អាចបញ្ជាក់និងបង្ហាញពី
ប្រពៃណី ជីវភាពរស់នៅប្រចាំ និង ទំនៀមទំលាប់របស់ជាតិ សាសនា អារ្យធម៌
និងមានអត្ថន័យបង្ហាញពីវប្បធម៌រស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ជនជាតិយើង។
Comments
Post a Comment